پاک نمودن شرم‌گاه
م « ۹۴۸ » جای خارج شدن مدفوع را می‌توان به غیر از آب با چیزی مانند سه تکه سنگ یا کلوخ یا سه پهلوی یک سنگ یا کلوخ یا چیزهای دیگری؛ مانند: سه
(۲۱۴)
تکه پارچه یا کاغذ یا سه گوشه از یک تکه آن پاک نمود. این در صورتی است که همراه با مدفوع، نجس دیگری، مانند: خون، بیرون نیامده باشد یا نجاستی از بیرون به آن محل نرسیده باشد و هم‌چنین اطراف مخرج بیش از اندازه عادی آلوده نشده باشد که در سه مورد ذکر شده، تنها آب پاک کننده آن می‌باشد و در هر حال، شست‌وشوی آن با آب پسندیده‌تر است و در این احکام، تفاوتی میان زن و مرد نیست.
م « ۹۴۹ » محل خارج شدن ادرار، تنها با آب پاک می‌شود و پس از برطرف شدن ادرار کافی است یک‌بار شسته شود؛ هرچند آب شست‌وشو قلیل باشد، ولی اگر ادرار از مجرای غیرطبیعی بیرون می‌آید، لازم است آن را دوبار بشوید.
م « ۹۵۰ » اگر مخرج مدفوع از غیرمحل طبیعی آن باشد، تنها با آب پاک می‌شود و در این زمینه تفاوتی میان زن و مرد نیست.
م « ۹۵۱ » اگر مخرج مدفوع با آب شسته می‌شود، باید چیزی از مدفوع در آن نماند، ولی ماندن رنگ و بوی آن اشکال ندارد و نیازی به چند بار شست‌وشو نیست و اگر مدفوع به کلی پاک شده باشد، یک بار شستن کافی است.
م « ۹۵۲ » با سنگ، کلوخ، پارچه، دستمال کاغذی و مانند آن در صورتی که خشک و پاک باشد، می‌توان جای مدفوع را پاک نمود و ماندن ذرّه‌های خشک کوچک و ریز که تنها با آب پاک می‌شود، سبب نجس شدن لباس یا چیز دیگری که با آن برخورد دارد نمی‌گردد و می‌توان با آن نماز خواند.
م « ۹۵۳ » اگر تنها یک تکه سنگ یا کلوخ، مدفوع را از بین ببرد، تطهیر انجام گرفته و پاک شده است و در صورتی که یک تکه از آن‌ها سبب پاکی نمی‌گردد، باید سنگ‌های بیش‌تری به کار گیرد تا پاک شود.
م « ۹۵۴ » برای تطهیر نمودن به غیر از سنگ و کلوخ از مانند پارچه و کاغذ نیز می‌توان استفاده نمود، ولی به کار بردن چیزهای محترم؛ مانند: استخوان، حرام است؛ هرچند مخرج پاک می‌شود و نماز خواندن با آن درست است.
(۲۱۵)
م « ۹۵۵ » پاک نمودن مخرج مدفوع با چیزی که باید احترام آن را نگاه داشت، مانند: کاغذی که بر آن نام‌های مقدّس خداوند، پیامبران و ائمه معصومین علیهم‌السلام نوشته شده است، و نیز خاک تربت و دیگر مقدّسات حرام و گناه است و استفاده از آن در صورت توجّه، عمد و از روی عناد، سبب کفر و نجاست فرد می‌گردد، ولی در صورت غفلت یا بی‌توجهی یا ناآگاهی از حکم یا موضوع، جای مدفوع پاک می‌شود و نماز هم درست است.
شک در تطهیر
م « ۹۵۶ » اگر پس از تخلیه شک نماید که خود را پاک نموده یا خیر، لازم است خود را پاک نماید؛ هرچند عادت داشته باشد که همیشه خود را پس از تخلّی تطهیر نماید.
م « ۹۵۷ » اگر پس از خواندن نماز شک نماید که خود را پیش از نماز پاک کرده است یا خیر، نمازی را که خوانده صحیح است، ولی باید آن را برای خواندن نمازهای دیگر پاک کند.