موارد وجوب و استحباب غسل جنابت
م « ۵۹۳ » غسل جنابت به خودی خود و برای طهارت یافتن مستحب است، ولی برای خواندن نمازِ واجب و مانند آن و سجده و تشهد فراموش شده واجب میشود؛ هرچند برای سجده سهو، نماز میت، سجده شکر و سجدههای واجب قرآن کریم ـ خواه آیه سجده را از دیگری بشنود یا خود از روی بیتوجهی یا ناآگاهی یا گناه بخواند ـ نیازی به غسل جنابت نیست.
م « ۵۹۴ » به هنگام غسل، لازم نیست نیت نماید که غسل، واجب است یا مستحب و همینکه بداند تنها برای نزدیک شدن به خداوند و انجام فرمان پروردگار منّان غسل مینماید، بسنده است.
م « ۵۹۵ » اگر باور نماید که وقت نماز فرا رسیده و نیت غسل واجب کند و پس از آن بداند که پیش از وقت غسل کرده، غسل او درست است.
(۱۴۴)
م « ۵۹۶ » اگر به نیت نماز واجب غسل کند و پس از آن بداند وقت گذشته، غسل او درست است.
م « ۵۹۷ » اگر برای نمازی که واجب نیست ولی گمان داشته واجب است نیت غسل واجب کند و پس از آن پی ببرد که آن نماز واجب نبوده، غسل او درست است.