پاک شدن در تنگی وقت
م « ۸۰۲ » اگر در پایان وقت نماز از خون پاک شود و به اندازه غسل، وضو و پیش‌زمینه‌های دیگر نماز؛ مانند: فراهم کردن لباس یا پاک ساختن آن و خواندن یک
(۱۷۸)
رکعت نماز یا بیش‌تر، وقت داشته باشد، باید نماز را بخواند و اگر قضا شود، قضای آن را بجا آورد.
م « ۸۰۳ » اگر می‌توانسته است با فراهم آوردن پیش‌زمینه‌های مورد نیاز از پیش، نماز را در وقت بخواند، داشتن وقت برای فراهم کردن آن‌ها پس از پاک شدن معیار نیست، بلکه ملاک وجوب نماز آن است که مانند کسانی که از روی ناچاری و عذر به شیوه ویژه‌ای برای نمونه با لباس نجس یا بدون لباس نماز می‌خوانند، بتواند نماز را در وقت بخواند و اگر این اندازه نیز وقت نداشته باشد، نماز بر او واجب نیست.
م « ۸۰۴ » اگر می‌توانسته است با فراهم آوردن پیش‌زمینه‌های مورد نیاز، نماز را پس از پاک شدن و پیش از پایان وقت بخواند، ولی به خاطر نپرداختن به آن پیش‌زمینه‌ها، نتواند نماز بخواند؛ هرچند مانند افراد معذور، نماز بر او واجب نیست، ولی قضای آن را باید بگزارد.
م « ۸۰۵ » اگر حایض پس از پاک شدن به اندازه غسل نمودن وقت ندارد، ولی می‌تواند نماز را با تیمّم در وقت بخواند؛ آن نماز بر او واجب نیست.
م « ۸۰۶ » اگر حایض پیش از پایان وقت پاک شود، ولی وقت برای غسل ساختن نداشته باشد و تنها بتواند تیمّم کند و یک رکعت نماز را در وقت و رکعت‌های دیگر را بیرون از وقت بجا آورد، نماز بر او واجب نیست.
م « ۸۰۷ » اگر وظیفه حایض، گذشته از تنگی وقت، از جهت دیگری نیز انجام تیمّم باشد، مانند آن‌که استفاده از آب برای وی زیان‌بخش باشد، باید تیمّم کند و آن نماز را بخواند و در صورتی که آن را بجا نیاورد، قضای آن واجب است.
م « ۸۰۸ » اگر حایض پس از پاک شدن شک نماید که برای نماز وقت دارد یا نه، باید نماز را بخواند.
م « ۸۰۹ » اگر حایض با این گمان که به اندازه فراهم کردن پیش زمینه‌های نماز و خواندن یک رکعت وقت ندارد، نماز نخواند و در آینده پی ببرد که وقت داشته
(۱۷۹)
است، باید قضای آن نماز را بجا آورد.
م « ۸۱۰ » مستحب است حایض در هنگام نماز، خود را از خون پاک نماید و پنبه و نوار بهداشتی را عوض کند و وضو بگیرد و اگر نمی‌تواند وضو بگیرد، تیمّم کند و در جای نماز خود رو به قبله بنشیند و به ذکر گفتن، دعاخواندن و صلوات فرستادن مشغول شود.
م « ۸۱۱ » خواندن و همراه داشتن قرآن و برخورد بدن با جایی از ورق قرآن که خط قرآن در آن نیست؛ مانند: حاشیه و میان خط‌های قرآن، و نیز خضاب کردن با حنا و مانند آن برای حایض شایسته نیست.