استحاضه
روزی که عادت قرار داده شده است تا ده روز را استحاضه و پس از آن را، اگر خون نشانه‌های حیض را داشت یا در روزهای عادت بعدی بود و نیز خونی را که یکی دو روز پیش از هنگام عادت دیده، اگر نشانه‌های حیض را داشت، حیض بداند و در غیر این دو صورت، آن را نیز استحاضه قرار دهد.
م « ۸۸۲ » زنی که عادت حیض وی کم‌تر از ده روز است، اگر پس از زایمان، بیش از روزهای عادت خود خون ببیند، لازم است خونِ دیده شده را به اندازه روزهای عادت، نفاس به‌شمار آورد.
م « ۸۸۳ » زنی که در حیض عادت دارد، اگر پس از زایمان تا یک ماه یا بیش از آن پی در پی خون ببیند، به اندازه روزهای عادت او نفاس است و ده روز از خونی که پس از نفاس می‌بیند؛ هرچند در روزهای عادت ماهانه باشد، استحاضه است؛ برای نمونه، زنی که عادت حیض او از بیستم هر ماه تا بیست و هفتم آن است، اگر روز دهم ماه زایمان داشته باشد و تا یک ماه یا بیش‌تر، پی در پی خون ببیند، تا روز هفدهم، نفاس، و از هفدهم تا ده روز، خونی که حتی در روزهای عادت خود نیز می‌بیند، استحاضه است.
م « ۸۸۴ » پس از گذشتن ده روز، اگر خونی که می‌بیند در روزهای عادت وی باشد؛ خواه نشانه‌های حیض را داشته باشد یا نداشته باشد، آن را حیض بداند و اگر در روزهای عادت نباشد؛ هرچند نشانه‌های حیض را داشته باشد، آن را استحاضه قرار دهد.
م « ۸۸۵ » اگر خونی که پس از گذشت ده روز می‌بیند، در روزهای عادت وی قرار نگیرد و یا نشانه‌های حیض را نداشته باشد؛ هرچند این مدت یک ماه یا بیش‌تر به درازا بکشد، خون دیده شده استحاضه است.
م « ۸۸۶ » اگر صاحب عادت وقتی نباشد، حیض خود را در صورتی که بتواند باید با نشانه‌های آن تعیین کند و اگر نمی‌تواند، برای نمونه، همه خونی را که ده روز پس از نفاس می‌بیند، یکسان باشد و یک ماه یا چند ماه با همین ویژگی باشد و
(۲۰۰)
نتواند حیض خود را تعیین نماید، باید در هر ماه، زمان حیض برخی از خویشان را ملاک قرار دهد و اگر این امر را نمی‌تواند برگزیند، شماره‌ای را که مناسب خود می‌داند اختیار نماید؛ همان‌گونه که همه ویژگی‌های آن در احکام حیض گذشت.
م « ۸۸۷ » زنی که در حیض دارای عادت نیست، اگر پس از زایمان تا یک ماه یا بیش‌تر از آن خون ببیند، باید ده روز نخست آن را نفاس و ده روز دوم آن را استحاضه بداند و خونی که پس از آن می‌بیند، اگر نشانه حیض را داشته باشد یا در هنگام عادت باشد، حیض به شمار می‌آید و در غیر این صورت، استحاضه می‌باشد.
(۲۰۱)
خون‌هایی که جز حیض، نفاس، زخم و دمل است و از رحم بیرون می‌آید، خون استحاضه به شمار می‌آید و زن در این هنگام، مستحاضه نامیده می‌شود.