نجس شدن قرآن کریم
م « ۵۲۸ » نجس کردن خط، ورق و جلد ویژه قرآن کریم حرام است؛ خواه بی‌احترامی به‌شمار آید یا نیاید، و چنین قصدی داشته باشد یا نداشته باشد، و پاک نمودن آن به هر شیوه ممکن و شایسته لازم و در نخستین فرصت واجب است و کوتاهی و درنگ نمودن در آن، گناه دیگری می‌باشد.
م « ۵۲۹ » گذاشتن قرآن کریم بر روی نجاست؛ مانند: خون، مردار و مانند آن، حرام و برداشتن آن واجب است؛ هرچند نجاست خشک باشد، و کوتاهی در این کار خود بی‌حرمتی و گناه است.
م « ۵۳۰ » گذاشتن قرآن‌کریم یا آیه‌های آن در مکان ناشایست؛ مانند: محل بازی با ابزار قمار یا فحشا و فجور حرام است؛ مگر آن‌که در آن خیر و صلاحی باشد یا دست‌کم برداشت اهانت از آن نگردد.
م « ۵۳۱ » گذاشتن چیزی بر روی قرآن کریم اگر موجب بی‌احترامی شود حرام است و چنان‌چه بی‌احترامی را نیز به‌دنبال نداشته باشد، شایسته نیست و پرهیز از آن بهتر است.
م « ۵۳۲ » گذاردن قرآن کریم برای مبارکی و خجستگی بر سینه مؤمن فوت
(۱۳۰)
شده یا مؤمنی که در آستانه مرگ است حرام نیست؛ زیرا مرده مؤمن مردار نیست؛ هرچند پرهیز از آن با فرهنگ صحیح دینی سازگارتر است.
نوشتن قرآن کریم با چیز نجس
م « ۵۳۳ » نوشتن قرآن کریم با چیز نجس؛ مانند: خون یا مرکب نجس؛ هرچند یک حرف از آن به نیت قرآن نوشته شود، حرام است و اگر این‌گونه نوشته شود، باید بی‌درنگ به هرگونه‌ای که ممکن است پاک شود؛ خواه به عمد نوشته شده باشد یا به سهو؛ به قصد حرمت‌شکنی باشد یا نباشد.
م « ۵۳۴ » نوشتن آیات بر هر جای از ابزار فساد مانند آلات قمار یا چیز ناپسندی که نجس نیست حرام می‌باشد؛ خواه به نیت حرمت‌شکنی باشد یا نباشد و خواه اهانت به‌شمار آید یا نیاید.