نخست ـ صاحب عادت وقتی و عددی
این زن‌ها، خود بر سه دسته‌اند:
الف ـ زنانی که دو ماه پشت سر هم در وقت معین خون حیض می‌بینند و در وقت معین نیز پاک می‌شوند؛ برای نمونه، دو ماه پشت سر هم از آغاز ماه خون می‌بینند و روز هفتم پاک می‌شوند که عادت این زنان از آغاز ماه تا هفتم است.
ب ـ زنانی که از خون پاک نمی‌شوند، ولی دو ماه پشت سر هم خونی که چند روز معین، برای نمونه از آغاز ماه تا هشتم آن می‌بینند نشانه‌های حیض را دارد؛ یعنی غلیظ، سیاه، سرخ تیره و گرم است و با فشار و سوزش بیرون می‌آید و خون روزهای دیگر آن‌ها نشانه‌های استحاضه را دارد؛ یعنی زرد یا قرمز روشن است. عادت این زن‌ها از آغاز ماه تا هشتم است.
ج ـ زن‌هایی که دو ماه پشت سر هم در وقت معین خون حیض می‌بینند و پس از آن که سه روز یا بیش‌تر خون دیدند، یک روز یا بیش‌تر پاک می‌شوند و دوباره خون می‌بینند و همه روزهایی که خون دیده‌اند با روزهای میان آن که پاک بوده‌اند از ده روز بیش‌تر نمی‌شود و در هر دو ماه، همه روزهایی که خون دیده و در میان آن پاک شده‌اند در مجموع به یک اندازه است. عادت این زن‌ها به اندازه همه روزهایی است که خون دیده و در میان آن پاک بوده‌اند و لازم نیست روزهایی که در میان پاک بوده‌اند، در هر دو ماه به یک اندازه و به یک ترتیب باشد؛ برای نمونه، اگر در ماه نخست از روز نخست ماه تا سوم خون ببینند و دو یا سه روز پاک شوند و دوباره سه یا چهار روز خون ببینند و در ماه دوم؛ پس از آن که سه روز خون دیدند، سه روز یا کم‌تر یا بیش‌تر پاک شوند و دوباره خون ببینند و روی هم از ده روز بیش‌تر نشود؛ در هر دو صورت، همه ده روز حیض است و عادت آنان ده روز می‌باشد.
م « ۸۱۳ » اگر صاحب عادت وقتی و عددی در هنگام عادت، دو یا سه روز
(۱۸۱)
جلوتر یا دو یا سه روز عقب‌تر خون ببیند ـ به‌گونه‌ای که بگویند عادتش جلو یا عقب افتاده است؛ هرچند آن خون نشانه‌های حیض را نداشته باشد، لازم است برابر احکامی که برای زن حایض گفته شد، رفتار نماید.
م « ۸۱۴ » اگر زنی چند روز جلوتر از وقت عادت خود یا چند روز پس از وقت عادت، خون ببیند و احتمال جلو افتادن عادت یا تأخیر آن را بدهد، برابر احکام حایض رفتار کند و چنان‌چه در آینده پی ببرد که حیض نبوده است؛ برای نمونه، پیش از سه روز پاک شود، عبادت‌هایی را که بجا نیاورده است، باید قضا نماید.
م « ۸۱۵ » اگر صاحب عادت وقتی و عددی، در هنگام عادت یا چند روز پس یا پیش از آن، خونی ببیند که نشانه‌های حیض را ندارد، در صورتی که سه روز نخست آن پیوسته باشد، روزهای مانده را تا ده روز حیض قرار دهد و اگر پس از ده روز پاک نشد، همه حالت‌های گذشته و آینده وی استحاضه است و لازم است نمازهایی را که نخوانده، قضا نماید.
م « ۸۱۶ » در صورتی که پس از گذشت ده روز خونی ببیند که نشانه حیض را دارد و مقداری از خونی که در وقت عادت یا چند روز جلوتر دیده است، نشانه‌های حیض را نداشته باشد، خون نشانه دار حیض است و خونی که در ایام عادت دیده حیض نمی‌باشد و لازم است همه عبادت‌های واجبی را که در آن هنگام بجا نیاورده است قضا نماید.
م « ۸۱۷ » اگر صاحب عادت وقتی و عددی چند روز پیش و پس از عادت خود خون ببیند؛ به گونه‌ای که در میان زن‌ها رایج است که عادت آنان جلو یا عقب می‌افتد و خون دیده شده که نشانه‌های حیض را دارد در مجموع از ده روز بیش‌تر نشود، همه آن روزها حایض است و اگر از ده روز بیش‌تر شود، تنها خونی که در روزهای عادت دیده حیض است و خونی که پیش یا پس از آن دیده استحاضه است.
م « ۸۱۸ » اگر صاحب عادت وقتی و عددی؛ تنها چند روز از روزهای عادت را با
(۱۸۲)
چند روز پیش از روزهای عادت خود خونی با نشانه‌های حیض ببیند که در مجموع از ده روز بیش‌تر نشود، همه خون‌های دیده شده حیض است.
م « ۸۱۹ » اگر خونی که دیده است از ده روز بیش‌تر شود، روزهایی را که در عادت خود خون دیده و کم‌تر از سه روز است و با چند روز پیش از آن در مجموع به اندازه عادت او می‌گردد، آن را حیض قرار دهد، و روزهای پیش از آن را که بیش از آن اندازه می‌شود استحاضه بداند.
اما چنان‌چه سه روز یا بیش از آن باشد، به اندازه عادت را حیض به شمار آورد و بیش از آن را استحاضه قرار دهد.
م « ۸۲۰ » اگر چند روز از روزهای عادت و چند روز پس از عادت خود، خونی با نشانه‌های حیض ببیند که در مجموع از ده روز بیش‌تر نباشد، همه آن حیض است و اگر بیش‌تر از ده روز باشد، باید روزهایی را که در هنگام عادت خود خون دیده است حیض قرار دهد و در صورتی که روزهای پیش از عادت، کم‌تر از سه روز باشد و با چند روز پس از آن، اندازه روزهای عادت او کامل می‌شود، آن را حیض قرار دهد و روزهای بعد را استحاضه بداند.
هم‌چنین اگر خونی که در زمان عادت دیده است به مدت سه روز یا بیش‌تر از آن باشد، به اندازه‌ای که عادت او را کامل کرده است حیض بداند و روزهای مانده را استحاضه قرار دهد.
م « ۸۲۱ » اگر صاحب عادت وقتی و عددی پس از سه روز یا بیش‌تر از آن پاک شود و دوباره خون ببیند و میان دو خون دیده شده کم‌تر از ده روز باشد و همه روزهایی را که خون دیده با روزهایی که در میان آن‌ها پاک بوده است از ده روز بیش‌تر باشد؛ برای نمونه، پنج روز خون ببیند و پنج روز پاک شود و دوباره پنج روز خون ببیند، می‌تواند چند صورت داشته باشد:
یکم ـ همه یا بخشی از خونی که در بار نخست دیده است در روزهای عادت او قرار گرفته باشد و خون دوم که پس از پاک شدن می‌بیند در روزهای عادت نباشد،
(۱۸۳)
در این صورت، لازم است همه خون نخست را حیض و خون دوم را استحاضه قرار دهد.
هم‌چنین اگر بخشی از خون نخست را در عادت و بخشی از آن را پیش از عادت یا پس از آن ببیند؛ خواه خون با نشانه‌های حیض باشد یا بدون نشانه‌های آن، باید همه خون نخست را حیض و خون دوم را استحاضه بداند.
دوم ـ خون نخست در روزهای عادت نباشد و همه خون دوم یا بخشی از آن در روزهای عادت باشد؛ در این‌صورت، همه خون دوم را حیض و خون نخست را استحاضه قرار دهد.
سوم ـ بخشی از خون نخست و خون دوم در روزهای عادت باشد و خون نخستی که در روزهای عادت بوده از سه روز کم‌تر نباشد؛ در این صورت، همه آن را حیض بداند، و بخشی از خون نخست که پیش از روزهای عادت بوده و نیز بخشی از خون دوم که پس از روزهای عادت بوده است همه را استحاضه قرار دهد؛ برای نمونه، اگر عادت وی از سوم ماه تا دهم بوده است، در صورتی که از آغاز ماه تا ششم آن خون ببیند و دو روز پاک شود و سپس تا پانزدهم خون ببیند، باید از سوم تا دهم را حیض بداند و از آغاز تا سوم و نیز از روز دهم تا پانزدهم را استحاضه قرار دهد.
چهارم ـ بخشی از خون نخست و دوم در روزهای عادت باشد، ولی خون نخستی که در روزهای عادت دیده است از سه روز کم‌تر باشد؛ لازم است از آغاز خون نخست برابر شماره روزهای عادت را حیض بداند و روزهای مانده را استحاضه قرار دهد.
م « ۸۲۲ » زنی که عادت دارد سه روز یا بیش‌تر خون ببیند و پاک شود و دوباره خون ببیند، در صورتی که فاصله میان دو خون از ده روز کم‌تر باشد و همه روزهایی را که خون دیده است بیش از ده روز نباشد، همه آن را حیض قرار دهد و اگر دیدن خون، بیش از ده روز باشد، خونی که در عادت دیده است حیض و غیر از آن را استحاضه بداند. اگر هیچ کدام از دو خون دیده شده در عادت نباشد، خونی را
(۱۸۴)
که ویژگی‌های حیض دارد، حیض بداند و دیگری را استحاضه قرار دهد و در صورتی که هر دو ویژگی‌های حیض را داشته باشد تا ده روز را حیض بداند و پس از آن را استحاضه قرار دهد.
م « ۸۲۳ » اگر صاحب عادت وقتی و عددی در هنگام عادت خون نبیند و در غیر آن، برابر شماره روزهای حیض خود با نشانه‌های حیض خون ببیند همان را حیض قرار دهد؛ خواه پیش از وقت عادت، خون دیده باشد یا پس از آن و اگر نشانه‌های حیض را نداشته باشد تا سه روز همه کارهایی را که بر حایض حرام است رها کند تا روشن شود که خون حیض است یا نه، در صورتی که خون دیده شده حیض نباشد، لازم است برابر با احکام استحاضه رفتار نماید و عبادت‌های بجا نیاورده را قضا کند.
م « ۸۲۴ » اگر صاحب عادت وقتی و عددی در هنگام عادت خود، سه روز یا بیش‌تر خون ببیند و شماره روزهای آن کم‌تر یا بیش‌تر از روزهای عادت وی باشد و پس از پاک شدن، دوباره برابر شماره روزهای عادت خویش خون ببیند، می‌تواند چند صورت داشته باشد:
یکم ـ همه روزهایی که هر دو خون را دیده است با پاکی میان آن دو، از ده روز بیش‌تر نباشد؛ که در این صورت، همه روزهایی که خون دیده یا پاک بوده است، حایض شمرده می‌شود.
دوم ـ روزهایی که میان آن دو خون پاک است ده روز یا بیش‌تر باشد که هر یک از آن دو خون به‌صورت جداگانه حیض می‌باشد.
سوم ـ پاکی میان آن دو خون، کم‌تر از ده روز و همه روزهایی که هر دو خون را دیده است با پاکی میان آن‌ها بیش از ده روز باشد که در این صورت، باید خون نخست را حیض، و خون دوم را استحاضه قرار دهد.
م « ۸۲۵ » اگر صاحب عادت وقتی و عددی بیش از ده روز خون ببیند، خونی را که در روزهای عادت دیده است؛ هرچند نشانه‌های حیض را نداشته باشد، حیض
(۱۸۵)
بداند و خونی که پس از روزهای عادت دیده است؛ هرچند نشانه‌های حیض را داشته باشد، استحاضه قرار دهد؛ برای نمونه، زنی که عادت حیض او از آغاز ماه تا هشتم آن است، اگر از آغاز تا چهاردهم خون ببیند، هشت روز نخست آن را حیض قرار دهد و شش روز دیگر را استحاضه بداند.