قرار گرفتن اشیای مقدّس در جای ناشایست
م « ۵۴۰ » هر چیز مقدّسی؛ مانند: تربت، نوشته قرآن کریم، دعا، نام‌های الهی و حضرات معصومین علیهم‌السلام اگر در جای ناشایستی مانند توالت بیفتد، در صورت امکان باید آن را بیرون آورد؛ هرچند سختی یا هزینه‌ای نیز داشته باشد، و اگر ممکن نیست، نباید از آن مکان استفاده نمود؛ هرچند واجب نیست به کسانی که از آن
(۱۳۲)
آگاهی ندارند اطلاع داد، ولی اگر اطمینان شود که صورت آن از بین رفته است، استفاده از آن اشکال ندارد.
م « ۵۴۱ » اگر کسی که سبب افتادن چیزی مقدس در مکان ناشایستی شده است، اگر نتواند آن را بیرون آورد یا کوتاهی کند، بیرون آوردن آن بر کسانی که آگاهی دارند واجب می‌شود.
م « ۵۴۲ » نجس کردن عمدی اشیای مقدّس حرام است و تطهیر آن به هر شیوه و از هر راهی که ممکن است، واجب می‌باشد و درنگ یا کوتاهی نمودن در آن گناه است؛ خواه نجس شدن آن عمدی باشد یا نباشد.