فصل ششم: درون‌پژوهی روایات غنا و موسیقی

موسیقی؛ نیازی ثانوی

غنا و موسیقی و صوت و آواز از نیازهای ثانوی آدمی است. استفاده از غنا و موسیقی یک نیاز است، اما نه نیازی اولی، بلکه نیازی ثانوی است. بر این اساس استفاده بیش از میزان مورد نیاز از آن و بهره شبانه‌روزی از آن، جسم و روان آدمی را به تحلیل می‌برد. صوت و صدا و موسیقی و غنا امری لازم برای روان آدمی است، ولی اگر کسی عمر خود را در آن صرف نماید پایانی جز تیمارستان نخواهد داشت.

البته، نه‌تنها استفاده از غنا و موسیقی چنین است، بلکه اگر کسی بیش از اندازه به قرائت قرآن کریم نیز بپردازد، از لحاظ عصبی دچار مشکل می‌گردد و قرائتِ بسیار، به سیستم مغز آسیب می‌رساند.

حال، بیان زیبا، شیوا و رسای این روایت می‌رساند اگر کسی چهل‌شبانه روز در خانه خود بربط بنوازد و این شخص خود را تنها به این امور مشغول دارد و غنا و موسیقی را همسان نیازهای اولی قرار دهد و

(۱۷۷)

برای رسیدن به این مقصود از زندگی روزانه خود وقت بگذارد و به این امور معتاد گردد، شیطان همه اعضای خود را بر همه اعضای او مس می‌نماید. بله، استفاده فراوان از موسیقی و غناو به‌ویژه موسیقی و غنای حرام است که چنین خسرانی را در پی دارد و بهره بردن به میزان مورد نیاز که تابع مزاج و مرتبه شخص در نظام آفرینش است جایز است. همان‌طور که در آینده احادیثی را می‌آوریم که از حضرت در مورد شخصی که به این امور تمایل دارد پرسش می‌شود و حضرت‌می‌فرمایند: آیا به نماز و عبادت او آسیبی می‌رسد؟ و راوی در پاسخ عرضه می‌دارد: عبادت خویش را انجام می‌دهد و به مردم نیز مدد می‌رساند و حضرت نیز او را دعا می‌نمایند؛ اما وقتی به حضرت عرض می‌کنند فلانی شراب خورده است، حضرت می‌فرماید او دیگر از ما نیست.