صوت نیکو و زیبا
۱۰۹ ـ قال باسناده: قال رسول اللّه صلی‌الله‌علیه‌وآله : حسّنوا القرآن بأصواتکم، فإنّ الصوت الحسن یزید القرآن حسنا و(قرء) «یزِیدُ فِی الْخَلْقِ مَا یشَاءُ»(۱).
(۱۳۴)
ـ قرآن را با صدای خود نیکو قرائت کنید، زیرا صدای زیبا به نیکویی آن می‌افزاید. و در روایت دیگر است: در رفتار، هر آن‌چه بخواهد می‌افزاید.
زیبایی، گناه نیست، بلکه کمال است و آن‌چه نقص است بی‌ایمانی و فسادانگیزی است. این که گاه فرد زیبایی گرفتار گناه می‌شود، ارتباطی به زیبایی ندارد و آن را زیر سؤال نمی‌برد. «ایاک وخضراء الدمن» زن‌های زیبایی هستند که ایمان ندارند و روح و روان آنان در محیط‌های فاسد به تباهی کشیده شده است، اما فساد آنان زیبایی را ـ که کمال شمرده می‌شود ـ مذموم نمی‌سازد و زیبایی صدا و صوت و نیز ترجیع و طربناکی آن یا لهوی بودن آن، سبب مذمت و نهی از آن نمی‌گردد، بلکه نفس زیبایی صوت مورد ستایش قرار گرفته است.