۱۱ ـ استبرای حیوان نجاست‌خوار (قرنطینه)
م « ۳۵۴ » ادرار، مدفوع و عرق حیوان حلال گوشتی که به خوردن نجاست انسان یا حیوان حرام گوشت عادت کرده، نجس است و خوردن گوشت آن حرام می‌باشد. به این حیوان در اصطلاح «جلاّل» گفته می‌شود.
م « ۳۵۵ » حیوان جلاّل با استبرای از نجاست پاک می‌شود و «استبرا» آن است که حیوان نجاست‌خوار از خوردن دوباره نجاست باز داشته شود و برای مدّتی خوراک پاک به آن داده شود تا این ویژگی را از دست بدهد.
م « ۳۵۶ » به صورت عادی و تقریبی، شتر به مدت چهل روز؛ گاو، بیست روز؛ گوسفند، ده روز؛ مرغابی، پنج روز و مرغ خانگی سه روز قرنطینه می‌شود تا استبرا گردد و اگر پس از گذشت این مدّت، هنوز به آن «نجاست‌خوار» گفته شود و ترک عادت نیافته باشد، باید به اندازه‌ای از خوردن نجاست جلوگیری شود که دیگر به آن، نجاست‌خوار نگویند.
م « ۳۵۷ » اگر همراه غذا، پودر یا شیر نجس به حیوان داده شود؛ هرچند در رشد
(۹۸)
آن تأثیر داشته باشد، اشکال ندارد و فراورده‌های گوشتی و لبنی حیوان یا تخم آن پرنده پاک است، مگر آن‌که همه غذای آن از پودر یا شیر نجس باشد.
م « ۳۵۸ » هرگاه حیوان، نجاستی غیر از مدفوع انسان و جانوران حرام گوشت بخورد، ادرار (بول) و مدفوع آن نجس نمی‌شود و گوشت آن حرام نیست، مگر مدفوع حیوانی که از شیر خوک تغذیه نموده و با آن رشد یافته است.