توضیح المسایل: بخش دوم: طهارت و نجاست

اجزای پاک مردار

نفس حیوانی بر همه اعضا و بخش‌های بدن که حس دارد، چیره است و هیچ عضو و پاره‌ای از چیرگی و سلطه نفس دور نیست.

نفس حیوانی، مرتبه پایینی از حیات تجرّدی است و روح، مرتبه بالاتری از نفس است. دسته‌ای از حیوان‌های برتر، مرتبه پایین روح و بسیاری از آن‌ها نیز تنها مرتبه پایین نفس را دارا هستند؛ بنابراین، حیوان با جداشدن نفس از بدنش مردار می‌گردد.

م « ۷۱ » فقه، تنها از پاک بودن آن بخش‌هایی از بدن حیوان سخن می‌گوید که دارای حس نیست و هنگامی که حیوان هنوز زنده است، با جدا شدن آن بخش، احساس درد نمی‌کند. بر این اساس، پشم، کرک، پر، چنگال، شاخ، مو، ناخن و دندان مردار؛ خواه حیوان باشد یا انسان، پاک است و اگر دستِ خیس به آن برخورد کند، نجس نمی‌شود.

(۴۷)

م « ۷۲ » همه اجزای بدن حیوانی که نجس است؛ مانند: سگ و خوک، نجس است و میان بخش‌های ذکر شده در مسأله پیش و دیگر پاره‌های بدنِ آن تفاوتی نیست. بنابراین، اگر چیز خیسی به مو، ناخن و دندان این حیوانات برسد، نجس می‌شود.