توضیح المسایل: بخش دوم: طهارت و نجاست

راه پی بردن به نجاست

م « ۳۵ » نجاست هر چیز از سه راه دانسته می‌شود:

یکم ـ انسان، خود یقین یا اطمینان به نجاست چیزی یابد.

گمان آدمی ـ هر اندازه هم که قوی باشد ـ تا به اطمینان نرسد، پرهیز از چیزی را لازم نمی‌سازد. بنابراین، استفاده از غذاها و نوشیدنی‌هایی که در اماکن عمومی و مغازه‌ها ارایه می‌گردد و به نجاست آن اطمینان و آگاهی پیدا نمی‌شود، جایز است؛ هرچند رعایت بهداشت شایسته است.

(۴۲)

دوم ـ کسی که چیزی را در اختیار دارد؛ مانند: صاحب خانه یا صاحب رستوران خبر دهد که آن چیز نجس است؛ البته، اگر انگیزه دروغ در کار نباشد.

سوم ـ دو نفر عادل از ناپاکی چیزی آگاهی دهند؛ هرچند از گفتار آنان اطمینان به نجاست نیز حاصل نشود.

م « ۳۶ » اگر از گفته عادل یا فردی راست‌گو و مطمئن به نجاست چیزی اطمینان یابد، پرهیز از آن لازم است.

م « ۳۷ » اگر از گفته نابالغ، دیوانه یا فاسق نیز به نجاست چیزی اطمینان یابد، پرهیز از آن لازم است.