توضیح المسایل: بخش دوم: طهارت و نجاست

د ـ آب باران

م « ۲۳۴ » آب باران در حکم آب جاری است و اگر تنها یک‌بار بر متنجّس ـ که عین نجاست در آن نیست ـ مانند لباس و فرش باشد یا زمین و بدن آدمی ـ ببارد، آن را پاک می‌نماید و در مثل پارچه و فرش، به فشار دادن نیاز ندارد. البته، لازم است باران به مقداری ببارد که گفته شود باران می‌آید و قطره‌قطره و نم‌نم نبارد.

م « ۲۳۵ » ظرفی که با لیسیدن سگ، نجس شده است، اگر پس از خاک مال کردن، یک‌بار زیر باران قرار گیرد، پاک می‌شود.

پاشیدن باران (ترشّح)

م « ۲۳۶ » اگر باران بر نجاستی مانند خون ببارد و به جای دیگری تراوش نماید، ولی نجاست به آن نرسد، پاک است.

باران و سقف یا بام نجس

م « ۲۳۷ » اگر نجاست بر سقف یا روی بام باشد، تا هنگامی که باران می‌بارد، آبی که به نجس رسیده و از روی بام یا ناودان فرو می‌ریزد، پاک است و چنان‌چه پس از بندآمدن باران، نداند آبی که می‌ریزد به چیز نجس رسیده یا نه، باز هم پاک است و در صورتی که بداند به نجاست برخورد کرده است، آب، ناودان و جایی که آب فرو می‌ریزد، نجس می‌شود.

باران و زمین نجس

م « ۲۳۸ » اگر باران بر زمین نجس ببارد و نجاست بر آن نماند، پاک می‌شود و چنان‌چه باران بر زمین روان شود و به جای نجسی که زیر سقف است برسد، آن را نیز پاک می‌کند.

باران و آرد یا خاک نجس

م « ۲۳۹ » خاک نجسی که به هنگام بارش باران به گِل تبدیل می‌شود، پاک می‌گردد؛ خواه به واسطه باران به گل تبدیل شود یا به گونه‌ای دیگر.

(۷۸)

م « ۲۴۰ » اگر آرد نجس به واسطه باران به خمیر تبدیل گردد یا خاک نجس و مانند آن با باران آمیخته شود، پس از خشک شدن نیز پاک می‌باشد.

م « ۲۴۱ » در همه نمونه‌های گفته شده، باید باران به اندازه‌ای باشد که به آسانی با خاک یا آرد آمیخته شود و اندک و نمناک بودن آن کافی نیست.

گرد آمدن آب باران

م « ۲۴۲ » اگر به هنگام باریدن باران، چیز نجس در جایی شسته شود که باران گرد آمده است، آن چیز پاک می‌شود و آب گرد آمده نیز پاک باقی می‌ماند؛ به شرط آن که بو، رنگ یا مزه نجاست به‌خود نگیرد.

م « ۲۴۳ » اگر بر آب نجسی که کم‌تر از کر است باران ببارد یا آب باران به آن بریزد، پاک می‌گردد.

آب باران با واسطه

م « ۲۴۴ » اگر بر فرش یا چیز پاکی که روی زمین نجس یا چیز نجس دیگری است باران ببارد تا به نجس برسد؛ به‌گونه‌ای که نجاستی در آن نماند، زمین یا چیز دیگر پاک می‌گردد؛ بدون آن‌که فرش یا چیز پاک نجس شود.

باران پیوسته به آب قلیل

م « ۲۴۵ » آبی که کم‌تر از کر است با پیوستن مستقیم یا غیرمستقیم به آب باران که در حال بارش است، حکم آب کر را دارد و با تمام شدن بارش باران یا جدا شدن آن از باران، در حکم آب قلیل است.