نجس بودن عاریه
م « ۱۶۵ » اگر چیزی را که نجس شده است عاریه دهد، عاریه‌دهنده باید نجس بودن آن را آگاهی دهد؛ خواه در خوردن به‌کار برده شود یا غیر آن و در طهارت واقعی؛ مانند: وضو و غسل باشد یا در طهارت ظاهری؛ مانند: لباس نمازگزار.
وب سایت نشر آثار و افکار حضرت آیت الله العظمی نکونام
وب سایت مرکزی
