۶ ـ کم شدن دو سوم آب انگور
م « ۳۱۹ » آب انگوری که به خودی خود یا با آتش یا به‌گونه‌ای دیگر به جوش آید ولی دو سوم آن کم نشود، اگر مست‌کننده باشد، نجس، و خوردن آن حرام است، و اگر مست‌کننده نباشد؛ هرچند نجس نیست، خوردن آن حرام است.
م « ۳۲۰ » کم‌شدن دو سوم آب انگور سبب پاکی آن می‌گردد و خوردن آن حلال
(۹۲)
است، مگر آن‌که پس از کم‌شدن دو سوم آن، بداند باز هم مست‌کننده است که در این صورت، نجس و خوردن آن حرام است و تنها با تبدیل شدن به سرکه است که پاک و حلال می‌شود.
م « ۳۲۱ » اگر پیش از جوش آمدن آب انگور، مقداری از آن کم شود؛ هرچند دو سوم یا بیش‌تر باشد، حکم پاک‌شدن و حلال شدن جوش آمده آن را ندارد و مانده آن چنان‌چه به جوش آید، احکام پیشین را دارد.
م « ۳۲۲ » اگر نداند آب انگور به درجه جوش رسیده است یا خیر، پاک و خوردن آن حلال است؛ مگر آن که بداند مست‌کننده است، که در این صورت، نجس و خوردن آن حرام است؛ هرچند از به جوش آمدن آن آگاهی نداشته باشد.
م « ۳۲۳ » اگر در آبی که از غوره انگور گرفته می‌شود چند دانه رسیده انگور باشد؛ به‌گونه‌ای که آب غوره را شیرین نسازد و به آن آب انگور نگویند، در صورت جوشیدن و ناپدید گردیدن در آن، پاک و حلال است.
م « ۳۲۴ » اگر دانه‌های انگور در مایعی که در حال جوشیدن است بیفتد و به‌جوش آید و پخته شود، ولی در آن ناپدید نگردد، آب درون آن نجس و خوردن آن حرام است، ولی اگر دانه‌های انگور در آن ناپدید شود، آن مایع نجس و حرام نمی‌گردد.
م « ۳۲۵ » اگر چند دیگ شیره را در یک محل و به صورت همزمان بپزند، می‌توان یک کف‌گیر برای همه آن به‌کار برد؛ هرچند همه دیگ‌ها با هم به جوش نیاید و پس از پاک شدن همه شیره‌ها، کف‌گیر نیز به تبع آن پاک می‌شود.
م « ۳۲۶ » اگر مایعی که نمی‌داند آب غوره است یا آب انگور، به جوش آید، نجس نمی‌گردد و می‌توان آن را برای خوردن استفاده نمود.
م « ۳۲۷ » اگر در رعایت مسایل شرعی یا ندانستن مسأله از ناحیه عامل فروش و توزیع، در شیره یا آب‌غوره بودن مایعی شک نماید، به آن اعتنا نمی‌شود و پاک و حلال است.
(۹۳)
م « ۳۲۸ » اگر انگور را برای کاری مانند سبزه شدن در میان تیزاب (اسید ازتیک) یا اسیدی دیگر بگذارند تا هنگامی که از جوشیدن آن آگاه نشود، پاک است و می‌تواند آن را به‌کار برد.