۲ـ عرق حیوان نجاست‌خوار
م « ۱۳۶ » عرق بدن حیوان نجاست‌خوار ـ که به خوردن نجاست انسان یا نجاست دیگری؛ مانند: خون یا فضولات نجس عادت کرده است؛ به‌گونه‌ای که خوراک خود را هرچه بیش‌تر از نجاست قرار می‌دهد ـ نجس نیست؛ خواه شتر باشد یا حیوانی دیگر. همه جانوران در این حکم یکسان هستند؛ هرچند پرهیز از عرق آن پسندیده است.