ردیف پنجم: روایات اباحه درآمد زنان خواننده و نوحه‌گر
۷۷ » أحمد بن محمّد عن البرقی، عن عبد اللّه بن الحسن الدینوری قال: قلت لأبی الحسن علیه‌السلام : جعلت فداک ما تقول فی النصرانیة أشتریها وأبیعها من النصرانی (النصاری)؟ فقال: اشتر وبع، قلت: فأنکح؟ فسکت عن ذلک قلیلاً، ثمّ نظر إلی وقال شبه الإخفاء: هی لک حلال. قال: قلت: جعلت فداک فأشتری المغنّیة أو الجاریة تحسن أن تغنّی أرید بها الرزق لا سوی ذلک؟ قال: اشتر وبع(۱).
ـ از امام رضا علیه‌السلام حکم کنیزی مسیحی را پرسیدم که او را از فردی عیسوی می‌خرم، امام فرمودند: او را بخر و به فروش برسان. پرسیدم: آیا با او ازدواج نمایم؟ امام مدتی سکوت نمودند و چیزی نگفتند، سپس به من نگاهی انداختند و با صدایی پایین فرمودند: برای تو حلال است. گفتم: قربانت گردم، آیا جایز است زنان خواننده یا کنیزانی که می‌توانند به نیکویی بخوانند بگیرم و از آن روزی خود را به دست آورم و آنان را برای کار دیگر نخواهم؟ حضرت فرمودند، بخر و بفروش.
۷۸ » عن أحمد عن حکم الحنّاط، عن أبی بصیر، عن أبی عبد اللّه علیه‌السلام قال: المغنّیة التی تزفّ العرائس لا بأس بکسبها(۲).
ـ امام صادق علیه‌السلام فرمود: زن آوازخوانی که در مجالس عروسی به غنا می‌خواند و در مراسم زفاف و بردن عروس به خانه شوهر شرکت
۱ـ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۳۸۶، وسائل الشیعة (آل البیت) ج۱۷، ص ۱۲۲.
۲ـ الکافی، ج ۵، ص ۱۲۰.
(۷۷)
می‌جوید، درآمد وی حلال است.
۷۹ » عن أحمد بن محمد عن الحسین، عن النضر بن سوید، عن یحیی الحلبی، عن أیوب بن الحرّ، عن أبی بصیر قال: قال أبو عبد اللّه علیه‌السلام : أجر المغنّیة التی تزفّ العرائس لیس به بأس، ولیست بالتی یدخل علیها الرجال(۱).
ـ امام صادق علیه‌السلام فرمود: مزد زن خواننده‌ای که به مجالس عروسی و مراسم بردن عروس به خانه شوهر می‌رود و مردان نامحرم را به خلوت نمی‌پذیرد، اشکال ندارد.
۸۰ » وعنه، عن عثمان بن عیسی، عن سماعة قال: سألته عن کسب المغنّیة والنائحة، فکرهه(۲).
ـ سماعه گوید از امام صادق علیه‌السلام درباره درآمد زنان خواننده و مویه‌گر پرسیدم، امام آن را ناپسند داشت.
۸۱ » محمّد بن علی بن الحسین: قال: قال علیه‌السلام : لا بأس بکسب النائحة إذا قالت صدقا(۳).
ـ درآمد زن نوحه‌گر در صورتی که به‌راستی مویه زند اشکال ندارد.
۸۲ » قال: وسئل الصادق علیه‌السلام عن أجر النائحة؟ فقال: لا بأس به قد نیح علی رسول اللّه صلی‌الله‌علیه‌وآله (۴).
ـ از امام صادق علیه‌السلام از حکم زنان ناله کننده و نوحه‌گر پرسیده شد، امام
۱ـ الکافی، ج ۵، ص ۱۲۰.
۲ـ استبصار، ج ۳، ص ۶۰.
۳ـ من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۸۳.
۴ـ پیشین.
(۷۸)
فرمودند: اشکال ندارد، زنانی بودند که بر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله مویه می‌نمودند.
۸۳ » علی بن إبراهیم، عن أبیه، عن ابن أبی عمیر، عن الحسن بن عطیة، عن عذافر، قال: سمعت أبا عبد اللّه علیه‌السلام وقد سئل عن کسب النائحة؟ فقال: تستحلّه بضرب إحدی یدیها علی الأخری(۱).
ـ از امام صادق علیه‌السلام حکم درآمد زنان نوحه‌گر را پرسیدند، امام فرمودند: اگر یکی از دستانش را بر دیگری به نشانه عزا بزند و نه بیش از آن، اشکال ندارد.
۸۴ » وعن علی بن إبراهیم، عن أبیه، و(عن) محمّد بن یحیی، عن أحمد بن محمّد، عن محمّد بن إسماعیل جمیعا، عن حنّان بن سدیر قال: کانت امرأة معنا فی الحی ولها جاریة نائحة، فجاءت إلی أبی فقالت: یا عمّ أنت تعلم أنّ معیشتی من اللّه، ثمّ من هذه الجاریة النائحة وقد أحببت أن تسأل أبا عبد اللّه عن ذلک، فإن کان حلالاً، وإلاّ بعتها وأکلت من ثمنها حتّی یأتی اللّه بالفرج، فقال لها أبی: واللّه إنّی لأُعظّم أبا عبد اللّه علیه‌السلام أن أسأله عن هذه المسألة، قال: فلمّا قدمنا علیه أخبرته أنا بذلک، فقال أبو عبد اللّه علیه‌السلام : أتشارط؟ فقلت: واللّه ما أدری تشارط أم لا، فقال: قل لها لا تشارط وتقبّل ما أعطیت(۲).
ـ حنان گوید زنی پیش ما در محله حی بود که کنیزی نوحه‌گر و مویه‌خوان داشت، پیش پدرم آمد و گفت: ای پسر عمو، می‌دانی که راه درآمد من ابتدا از خداوند و سپس از این کنیز است، می‌خواهم از امام
۱ـ الکافی، ج ۵، ص ۱۱۷.
۲ـ پیشین.
(۷۹)
صادق علیه‌السلام از حکم آن بپرسی، که اگر حلال نباشد او را بفروشم و از بهای آن امرار معاش نمایم تا این که خداوند راهی بگشاید، پدرم گفت: به خدا سوگند برای من سخت است که از آن حضرت حکم این مسأله را بپرسم. سدیر گوید: من به محضر امام شرفیاب شدم، مسأله را با ایشان در میان گذاردم، امام فرمود: آیا شرطی نیز برای مزدی که می‌گیرد قرار می‌دهد و بهای آن را تعیین می‌نماید؟ عرض داشتم نمی‌دانم، امام فرمود: به او بگو شرطی نگذارد و بهایی تعیین نکند و به آن‌چه به او داده می‌شود بسنده نماید، اشکال ندارد.
۸۵ » عن أیوب بن الحرّ، عن أبی بصیر قال: قال أبو عبد اللّه علیه‌السلام : لا بأس بأجر النائحة التی تنوح علی المیت(۱).
ـ امام صادق علیه‌السلام فرمود: مزد زنان نوحه‌گر که بر مردگان مویه سر می‌دهند، اشکال ندارد.