ردیف چهارم: جواز غناخوانی و نوحه‌گری زنان
۷۳ » محمّد بن علی بن الحسین قال: سأل رجل علی بن الحسین علیه‌السلام عن شراء جاریة لها صوت؟ فقال: ما علیک لو اشتریتها فذکرتک الجنّة(۳).
ـ شخصی از امام زین العابدین علیه‌السلام پرسید: آیا خرید کنیزی که صدای نیکو دارد جایز است؟ امام فرمود: چیزی نیست اگر او را بخری و چرا
۱ـ فاطر / ۱. عیون اخبار الرضا علیه‌السلام ، ج ۱، ص ۷۴.
۲ـ عوالی اللئآلی، ج ۱، ص ۲۶۰.
۳ـ من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۶۰.
(۷۴)
اشکال داشته باشد. او تو را به یاد بهشت و ملکوت می‌اندازد.
۷۴ » وبالاسناد عن علی بن الحکم، عن مالک بن عطیة، عن أبی حمزة، عن أبی جعفر علیه‌السلام قال: مات الولید بن المغیرة، فقالت أمّ سلمة للنبی صلی‌الله‌علیه‌وآله : إنّ آل المغیرة قد أقاموا مناحة فأذهب إلیهم؟ فأذن لها فلبست ثیابها وتهیأت وکانت من حسنها کأنّها جانّ، وکانت إذا قامت فأرخت شعرها جلل جسدها وعقدت بطرفیه خلخالها، فندبت ابن عمّها بین یدی رسول اللّه صلی‌الله‌علیه‌وآله فقالت:
أنعی الولید بن الولید أبا الولید
فتی العشیرة حامی الحقیقة ماجد
یسمو إلی طلب الوتیرة قد کان غیثا
فی السنین وجعفرا غدقا ومیره
فما عاب رسول اللّه صلی‌الله‌علیه‌وآله ذلک ولا قال شیئا(۱).
ـ چون ولید بن مغیره مرد، ام سلمه به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله عرض داشت: خاندان مغیره مراسم عزا و نوحه‌گری دارند، پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به وی اجازه داد، پس او لباس پوشید و خود را آماده نمود و چنان زیباروی بود که به پریان می‌ماند، او چون می‌ایستاد و موهای خود را رها می‌کرد، بدن او بسیار زیبا می‌نمود، او به دو طرف خود زینت و خلخال می‌بست و بر پسر عموی خویش در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله عزاداری می‌کرد و مویه سر می‌داد و این شعر را می‌خواند:
ولید بن ولید معروف به ابو ولید را منظور می‌دارم، جوان‌مرد خاندان ما، که از حقیقت دفاع می‌کرد و صاحب بزرگواری بود.
۱ـ الکافی، ج ۵، ص ۱۱۷.
(۷۵)
به پایداری و ثبات در کار خوانده می‌شد و سال‌هایی باران پرسودمند و رود پر آب و پر خوراک و خیر بود.
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز او را از این کار باز نداشت و بر او خرده نگرفت و چیزی نفرمود.
۷۵ » عن عبد اللّه ابن ابراهیم بن محمد الجعفری قال اتینا خدیجة بنت عمر بن علی بن الحسین ـ فی حدیث ـ قالت: سمعت عمّی محمّد بن علی علیه‌السلام یقول: إنّما تحتاج المرأة إلی النوح لتسیل دمعتها، ولا ینبغی لها أن تقول هجرا، فإذا جاء اللیل فلا تؤذی الملائکة بالنوح(۱).
ـ امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: زن، هنگامی که مصیبت دیده است، به مویه‌گری نیاز دارد تا اشک‌های وی جریان یابد، ولی شایسته نیست از هجر گوید، و چون شب درآید، فرشتگان الهی را با نوحه‌خوانی آزرده نسازد.
۷۶ » عن عدّة من أصحابنا، عن أحمد بن محمّد، عن علی بن الحکم، عن یونس بن یعقوب، عن أبی عبد اللّه علیه‌السلام قال: قال لی أبی: یا جعفر، أوقف لی من مالی کذا وکذا النوادب تندبنی عشر سنین بمنی أیام منی(۲).
ـ امام باقر علیه‌السلام فرمود: فرزندم، برای من مالی را وقف نما تا زنان نوحه‌گری به مدت ده سال در ایامی که حج‌گزاران به منی می‌روند، بر من نوحه‌گری کنند.
۱ـ الکافی، ج ۱، ص ۳۵۸.
۲ـ الکافی، ج ۵، ص ۱۱۷.
(۷۶)