روایات جواز
روایات جواز، بیش از آن است که در این‌جا آمده است؛ زیرا ما آن را با حذف تکرار در الفاظ یا مضمون، نقل می‌کنیم. این احادیث افزون بر منابع اولی خود، در دو کتاب «وسائل الشیعة» و «مستدرک الوسائل» آمده است.
شایان ذکر است در کتاب «مستدرک الوسائل» روایاتی آمده است که صاحب «وسائل الشیعه» آن را نادیده گرفته؛ چرا که مقصود شیخ حر عاملی این بوده است که روایاتی را که سند محکم‌تری دارد، در کتاب خود بیاورد.
برخی از باب‌های مرتبط با غنا و موسیقی در این دو کتاب دارای عناوین زیر است:
باب تحریم الغناء حتّی فی القرآن وتعلیمه وأجرته والغیبة والنمیمة(۱).
۱ـ وسائل الشیعة (آل البیت) الحر العاملی، ج ۱۷، ص ۳۰۳ ـ ۳۱۳.
(۶۷)
باب تحریم استعمال الملاهی بجمیع أصنافها وبیعها وشرائها.
باب تحریم کسب المغنّیة إلاّ لزفّ العرائس إذا لم یدخل علیها الرجال(۱).
باب تحریم الغناء فی القرآن واستحباب تحسین الصوت به بما دون الغناء والتوسط فی رفع الصوت(۲).
باب تحریم الغناء، حتّی فی القرآن، وتعلیمه وأجرته(۳).
البته، این دو فقیه بزرگوار در عنوان دادن به این باب‌ها، دیدگاه فقهی خود را در نظر داشته‌اند.