۱ ـ عمره تمتّع
م « ۲۵۱۵ » در عمره تمتع، شش چیز واجب است:
یکم ـ نیت؛
دوم ـ احرام از یک میقات؛
م « ۲۵۱۶ » در احرام، سه چیز واجب است:
الف ـ نیت؛
ب ـ پوشیدن دو جامه احرام که یکی را ازار و دیگری را ردا می‌نامند؛
ج ـ تلبیه و گفتن لبیک به این‌گونه: «لَبَّیک، اللهمَّ لَبَّیک، لبَّیک لا شریک لَک لَبَّیک، أنَّ الحمْدَ وَالنِّعمَةَ لَک وَالمُلْک، لا شریک لَک لَبَّیک».
سوم ـ طواف خانه خدا؛
م « ۲۵۱۷ » حاجی از حجرالاسود، هفت مرتبه دور خانه خداوند متعال می‌گردد. به هر دور آن، یک «شوط» گفته می‌شود.
(۵۱۲)
چهارم ـ نماز طواف؛
م « ۲۵۱۸ » پس از تمام شدن طواف واجب، پشت مقام ابراهیم علیه‌السلام ، دو رکعت نماز به قصد «نماز طواف» خوانده می‌شود.
پنجم ـ سعی بین صفا و مروه؛
م « ۲۵۱۹ » پس از نماز طواف بین «صفا» و «مروه» که دو کوه معروف است، سعی گزارده می‌شود. سعی به این صورت است که از صفا شروع کند و به مروه برود و از مروه به صفا باز گردد. سعی باید هفت مرتبه باشد و هر مرتبه را یک «شوط» می‌گویند؛ به این شکل که از «صفا به مروه» یک شوط است و از «مروه به صفا» نیز یک شوط به حساب می‌آید؛ پس هفت شوط از صفا شروع و به مروه ختم می‌گردد.
ششم ـ تقصیر.
م « ۲۵۲۰ » پس از سعی، لازم است به قصد قربت و با نیت خالص، مقداری از ناخن‌های دست یا پا یا مقداری از موی سر یا شارب و یا ریش خود را بزند و تراشیدن سر و کندن مو کفایت نمی‌کند.