۱۳۹۵-۰۲-۱۹

توضیح المسائل: بخش چهارم: عبادت‌های موسمی

 

موارد مستحب خودداری از باطل‌کننده‌های روزه

م « ۲۴۸۳ » در هشت مورد مستحب است از کارهایی که روزه را باطل می‌کند خودداری نماید؛ هرچند روزه نگرفته باشد.

یکم ـ مسافر در سفر، کاری که روزه را باطل می‌کند انجام داده باشد و پیش از ظهر به وطن یا به جایی که می‌خواهد ده روز در آن‌جا بماند برسد.

دوم ـ مسافر پس از ظهر به وطن یا به جایی که می‌خواهد ده روز در آن‌جا بماند برسد.

سوم ـ بیماری که پیش از ظهر بهبود یافته است و کاری که روزه را باطل می‌کند انجام داده باشد.

چهارم ـ بیمارانی که پس از ظهر بهبودی می‌یابند؛ هرچند تا آن ساعت چیزی نخورده باشند.

پنجم ـ زنی که در میان روز از حیض یا نفاس یا پس از ظهر از حیض پاک گردد.

ششم ـ کافری که پیش از ظهر یا پس از آن مسلمان شود، ولی پیش از مسلمان شدن، کاری انجام دهد که روزه را باطل می‌کند.

هفتم ـ کودکی که در میان روز بالغ شود.

هشتم ـ دیوانه‌ای که پس از ظهر عاقل شود.

افراد مشمول موارد ششم، هفتم و هشتم، اگر پیش از ظهر باشد و چیزی نخورده باشند می‌توانند روزه بگیرند.

م « ۲۴۸۴ » شایسته است روزه‌دار نماز مغرب و عشا را پیش از افطار بخواند، ولی اگر انتظار او را می‌کشند یا به اندازه‌ای گرسنه یا تشنه است که نمی‌تواند با حضور

(۵۰۳)

قلب نماز بخواند بهتر است نخست افطار کند، هرچند تا می‌تواند مستحب است نماز را در وقت فضیلت آن بگزارد.

(۵۰۴)

,