من طلبه‌ها را بسیار دوست دارم. من سه داماد دارم که همه طلبه‌اند. پنج پسر دارم که آن‌ها نیز همه طلبه‌اند. من طلبه‌ها را فرزندان حقیقی و معنوی خودم می‌دانم و به‌گونه‌ای به آنان ارادت دارم که بعضی از فرزندانم می‌گویند شما طلبه‌ها را بیش از ما دوست دارید. یکی از فامیل‌های ما که از سادات بود، خیلی اصرار داشت که دخترم را برای پسرش بگیرد. پسر او طلبه نبود و من دخترهایم را به‌گونه‌ای تربیت کرده بودم که هیچ رغبتی نداشتند با غیرطلبه ازدواج کنند. او می‌گفت: «پسرم سید است و اگر دخترت را به من ندهی، شکایتت را به جدش می‌کنم». به او گفتم: «برو به خدا شکایت کن. من تمام زندگی‌ام حتی دخترانم وقف امام زمان است. من یک دینار از آقا امام زمان را خرج خانه‌ای غیر از خانهٔ امام زمان و غیر طلبه‌ها نمی‌کنم».