روزه قضا م « ۲۴۰۱ » اگر دیوانه، عقل خود را باز یابد، واجب نیست روزه روزهایی را که دیوانه بوده است قضا نماید. م « ۲۴۰۲ » اگر کافر به اسلام گراید، واجب نیست روزه‌های زمان کفر خود را قضا نماید و هم‌چنین واجب نیست قضای روزه روزی را که مسلمان شده است بگیرد. […]
ناپسندها در روزه چند چیز برای روزه‌دار مکروه است؛ از آن جمله: م « ۲۳۵۲ » ریختن دارو در چشم و سرمه کشیدن، هرگاه مزه یا بوی آن به گلو رسد و هر کاری که روزه‌دار را کم‌توان می‌سازد؛ مانند: خون گرفتن، حمام رفتن و انفیه کشیدن؛ اگر نداند که به گلو می‌رسد و چنان‌چه […]
بخش چهارم: عبادت‌های موسمی درآمد عبادت‌ها را می‌توان بر دو دسته دایمی و موسمی دانست. عبادت دایمی همانند نماز است که در هر شرایطی بر انسان واجب می‌باشد؛ اما عبادت‌های موسمی، تنها با حصول شرایط ویژه بر مکلف لازم می‌گردد. مهم‌ترین این عبادت‌ها عبارت است از: روزه، حج و اعتکاف که احکام هر یک در […]
احکام نیابت م « ۲۱۳۲ » کسی که دیگری را برای میت اجیر کرده اگر بداند که او کار را انجام نداده یا آن را باطل انجام داده است، باید دوباره اجیر بگیرد. م « ۲۱۳۳ » هرگاه شک نماید که اجیر، کار را انجام داده است یا نه، همین که مورد اطمینان […]
شرایط برپایی نماز جمعه نماز جمعه چند شرط دارد: یکم ـ فرا رسیدن وقت، که آغاز آن زوال آفتاب است. م « ۲۰۴۵ » هرگاه نماز جمعه را از این زمان پیش اندازد، درست نیست و پایان وقت آن هنگام برابر شدن سایه شاخص با خود شاخص است که هرگاه نماز جمعه را از آن […]
شرایط امام جمعه م « ۱۹۹۷ » همه زمینه‌هایی که برای امامت جماعت لازم است، برای امامت جمعه نیز اعتبار دارد؛ مانند: بلوغ، عقل، ایمان، پاکیزگی در تولد، عدالت، مرد بودن، شیعه دوازده امامی و آزاده بودن. م « ۱۹۹۸ » امام بودن کودکان و زنان در نماز جمعه جایز نیست؛ هرچند در نمازهای دیگر […]
احکام مسافری که نماز را تمام خوانده است م « ۱۸۵۶ » اگر نمی‌دانسته است که وظیفه مسافر نماز شکسته است و به جای نماز شکسته، نماز تمام بخواند، نماز وی درست است. م « ۱۸۵۷ » کسی که می‌داند مسافر است و باید نماز را شکسته بخواند اگر فراموش کند و نماز […]
الف ـ در وطن بودن م « ۱۸۱۳ » جایی را که برای اقامت خود بدون قید زمان اختیار کرده است وطن او به‌شمار می‌رود؛ خواه در آن‌جا به دنیا آمده و وطن پدر و مادر وی به شمار رود یا وی خود، آن‌جا را برای زندگی اختیار کرده باشد، و لازم نیست در […]
شک‌هایی که نباید به آن اعتنا کرد م « ۱۵۸۶ » شک‌های شش‌گانه‌ای که نباید به آن توجّه کرد از این قرار است: یکم ـ شک در چیزی که جای بجا آوردن آن گذشته است، مانند آن‌که در رکوع شک کند که حمد را خوانده است یا نه. دوم ـ شک پس از سلام. سوم […]
ناپسندها در نماز م « ۱۵۴۲ » مکروه است در نماز، چهره را کمی به سمت راست یا چپ برگرداند؛ به‌گونه‌ای که نگویند روی خود را از قبله برگردانده است و در صورتی که آن را بیش‌تر برگرداند، نماز باطل است. م « ۱۵۴۳ » مکروه است در نماز، چشم‌ها را بر هم گذارد یا […]
سلام نماز م « ۱۴۵۰ » مستحب است نمازگزار پس از تشهدِ رکعت پایانی نماز، هنگامی که نشسته و بدن آرام است، بگوید: «أَلسَّلامُ عَلَیک أَیهَا النَّبِی وَرَحمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُه»، و پس از آن واجب است بگوید: «أَلسَّلامُ عَلَینا وعَلی عِبادِ اللّهِ الصّالِحین»، و بعد بگوید: «أَلسَّلامُ عَلَیکم وَرَحْمةُ اللّهِ وَبَرَکاتُه»، و بهتر آن […]
سوره نمازهای مستحبی م « ۱۳۰۸ » خواندن سوره در نماز مستحبی لازم نیست؛ هرچند آن نماز به واسطه نذر و مانند آن واجب شده باشد، ولی در بعضی از نمازهای مستحبی؛ مانند: نماز وحشت که سوره ویژه‌ای دارد، اگر بخواهد برابر حکم آن نماز رفتار نماید، باید همان سوره را بخواند. م […]
به دست آوردن فتوا م « ۱۸ » فتوای مجتهد از سه راه به دست می‌آید: یکم ـ شنیدن از شخص مجتهد؛ دوم ـ شنیدن از شخصی که فتوای مجتهد را بازگو می‌کند؛ خواه نقل به صورت حضوری و رو در رو باشد یا از طریق رسانه‌ها؛ به‌گونه‌ای که از گفته آن‌ها اطمینان حاصل شود. […]
شهرآيين سياست تبیین ۵۱ آیه با موضوع شیوه‌نامهٔ سیاست اسلامی این کتاب بر آن است تا بعضی از مهم‌ترین آیات سیاسی قرآن کریم را مورد بررسی قرار دهد. سیاستی که بیانگر منش، آرمان و اهداف دین مبین اسلام است. سیاستی که با اقتدار استبدادی همراه نمی‌شود و نیازمند کشف، بازشناسی و مهندسی […]
گفتگوهاى صميمى شناسنامه: سرشناسه : نکونام، محمدرضا، ۱۳۲۷ - عنوان و نام پديدآور : گفتگوهای صمیمی/محمدرضا نکونام. مشخصات نشر : اسلام شهر: انتشارات صبح فردا، ۱۳۹۳. مشخصات ظاهری : ۱۲۰ ص.؛ ۵/۹×۱۹س‌م. شابک : ۹۷۸-۶۰۰-۷۳۴۷-۷۳-۷ وضعیت فهرست نویسی : فیپا يادداشت : چاپ قبلی: قم: ظهور شفق، ۱۳۸۶. یادداشت : کتابنامه به صورت زیرنویس. موضوع […]
آيين خردورزى تبیین برخی از روایات کتاب شریف اصول کافی که راه و رسم خردورزی را آموزش می دهد. آیت الله محمدرضا نکونام