مجالس آلوده به گناه
س « ۲۶۲ » ـ شرکت نکردن در مجالس عروسی که به شیوه رایج همراه با لهو و لعب است ـ و باعث دشمنی و خصومت میان اقوام و فامیل می‌شود، چه حکمی دارد؟
ج ـ مجالس عروسی اگر آلوده به گناه باشد، باید از آن پرهیز داشت؛ هرچند مربوط به بستگان نزدیک باشد. البته، خواندن، کف زدن و دیگر شادمانی‌های عادی و جایز، اشکال ندارد.
س « ۲۶۳ » ـ شرکت در عروسی‌ها و مجالسی که محرم و نامحرم به‌گونه مختلط هستند، چه حکمی دارد؟ آیا والدین می‌توانند به فرزندانشان برای شرکت در این گونه محافل اجازه دهند؟
ج ـ شرکت زن و مرد به طور خانوادگی در محافل عروسی اگر همراه بی‌بندوباری و آسیب‌پذیری عفاف و پوشش نباشد، اشکال ندارد. البته، اختلاط موجود در مجالس اهل دنیا نمی‌تواند دور از گناه باشد و باید از آن پرهیز داشت.
س « ۲۶۴ » ـ در برخی مجالس عروسی، به عنوان تشویق یا عنوان‌های دیگر، در دهان رقاص پول گذاشته می‌شود، آیا پرداخت پول به این صورت حلال است؟ آیا رقّاص مالک این پول می‌شود؟ تصرّف او چگونه است؟
ج ـ چنین کاری به جهت تشویق رقاص است که اگر مجلس گناه باشد و رقاص نیز گناه‌کار باشد، شادباش و پول در دهان او گذاشتن حرام و تشویق گناه‌کار است، ولی چون پول را به عنوان رقص نمی‌دهند، بلکه بخشش است، نسبت به گرفتن پول و تصرف آن اشکالی پیش نمی‌آید، و اگر مجلس گناه و رقص حرام نباشد، اشکالی ندارد؛ خواه این امر در میان زنان باشد یا در میان مردها.
س « ۲۶۵ » ـ آیا فروش لباس زیر زنانه توسط فروشنده مرد جایز است؟ با توجه به این که برخی موارد آن گناه و مفاسد اجتماعی و اخلاقی را به همراه دارد، آیا زنان و دختران می‌توانند برای خرید به این گونه مغازه‌ها بروند؟
(۱۰۹)
ج ـ زنان در جامعه اسلامی باید مستقل و خودکفا باشند و چنین شغلی از ویژگی‌های زن است و پیشه قرار دادن آن توسط مردان حرام می‌باشد و بر دولت و بخش مشاغل و اماکن لازم است تا در جامعه اسلامی، مشاغل زن‌ها را مشخص نمایند و مردها را نسبت به آن پیشه‌ها منع کنند و تنها جواز کسب آن را به زنان بدهند.