فاضلی وارسته
محضر عالم وارستهای را درک کردم که به نقل کلمات دیگران چندان اهمیتی نمیداد و هنگامی که به مشکل روبهرو میشد متن گفتار را کمتر
(۱۷۴)
دنبال میکرد و برای گریز از میدان میفرمود: «النقّال کالبقّال» من در مقام نقل هستم نه در مقام دفاع گفتار و باید میان این دو امر تفاوت قایل شد، و هنگامی که میگفتم: نفس نقل، خود، دفاع را دنبال دارد و برای نقل کلمات بزرگان باید در جهت تثبیت نقل، دفاع در کار باشد و بعد از نقل و دفاع، مشکل یا ایراد حرف باید دنبال شود؛ نه آن که مشکل و نقد و رد به هنگام نقل عنوان گردد، باز هم میفرمود: «خلاصه، النقّال کالبقّال».
ایشان عالمی خوش نفس و مرد وارستهای بود؛ هرچند در تصور کلمات مشکل داشت، عجیب این بود که دارای تصدیقات خوبی بود و برای من فایدههای بسیاری داشت و من وارستگی ایشان را ارج مینهادم.