خلف صالح
عالم وارستهٔ یادشده خلف صالحی داشت که چون پدر از سجایای اخلاقی برخوردار بود و با آن که در علم همپای پدر نبود، در نجابت، صداقت و پاکی همگون پدر بود.
من از ایشان نیز استفاده‌هایی بردم و بعد از مرگ پدر، دیدن او خاطرهٔ چهرهٔ ملکوتی پدر را در من تازه می‌نمود و صوت و صدای پدر را در گوش دلم آهنگ می‌بخشید. ایمان، تعبّد و عمل به احکام دین در این مرد حقیقتی آشکار بود و هر کس با اندکی آشنایی با او این معنا را می‌فهمید.
(۷۲)