«یسْأَلُونَک عَنِ السَّاعَةِ أَیانَ مُرْسَاهَا، قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّی، لاَ یجَلِّیهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ، ثَقُلَتْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالاْءَرْضِ، لاَ تَأْتِیکمْ إِلاَّ بَغْتَةً، یسْأَلُونَک کأَنَّک حَفِی عَنْهَا، قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ، وَلَکنَّ أَکثَرَ النَّاسِ لاَ یعْلَمُونَ»(۱).
ـ از تو دربارهٔ قیامت میپرسند که وقوع آن چه وقت است. بگو: علم آن تنها نزد پروردگار من است. جز او هیچ کس آن را به موقع خود آشکار نمیگرداند. این حادثه بر آسمانها و زمین گران است. جز ناگهان به شما نمیرسد. باز از تو میپرسند، گویا تو از زمان وقوع آن آگاهی. بگو: علم آن تنها نزد خداست، ولی بیشتر مردم نمیدانند.
بیان: این آیه هم از قیامت میگوید و هم زمان ظهور امام عصر (عجل اللّه تعالی فرجه الشریف) را با خود دارد. کسانی که میگویند ظهور نزدیک است اختلال ذهنی و مشکلات روانی و دانشی دارند. مسأله بسیار دوردست است و باید کمربندها را محکم بست و در انتظار به سر برد که انتظار، اجر و خیر خود را دارد و کمالبخش و تعالی دهنده است. اگرغیبت آن حضرت صدها سال نیز طول بکشد ما آمادگی و انتظار خود را داریم و به خاطر آن اجر میبریم و با آن که پیش از ظهور آنحضرت از دنیا میرویم اما به سبب انتظاری که داریم ممکن است در عصر رجعت بگویند وی منتظر واقعی امام عصر (عجل اللّه تعالی فرجه الشریف) بوده است، او را احضار نمایید.